Tijdens een weekendje weg namen de drie vrouwenteams van voetbalvereniging VIOD afscheid van trainer Jouke Dantuma. De drie activiteitencommissies had tot het allerlaatste moment de plaats van bestemming geheim gehouden.

Een bus met veertig vrouwen en twee mannen (trainer Jouke Dantuma en hoofdsponsor Durk van der Meulen) voerde het gezelschap richting het oosten van het land. Middels een komisch zelf gemaakte videofilm kreeg men aanwijzingen. De bus stopte uiteindelijk op ‘Summercamp’ in Heino. Na een zware stapavond in de lokale kroeg ‘de Baron’ moest iedereen de volgende ochtend vroeg uit de veren om aan een challenge run mee te doen.  Na dit sportieve evenement zagen de vrouwen van VIOD de mannen van het Nederlands elftal winnen van Japan. Als afsluiter van het spel ‘Ik hou van Holland’ moest Jouke Dantuma geblinddoekt zich een wegbanen door een zee van plasticbekertjes met water. Tenminste dat dacht hij. Toen hij de blinddoek af mocht doen stond de groep om hem heen verzameld en zong het lied ‘Jouke Cool’ een persiflage op het lied Daddy Cool. Dit werd het lijflied van Jouke, nadat hij tijdens een playbackshow als zanger van Boney M uit zijn broek scheurde. Van VIOD dames 1 waar hij ruim drie seizoenen de scepter zwaaide kreeg hij een ingelijst shirt met alle handtekeningen van ‘zijn’ voetbalsters aangeboden. Zijn vrouw Thea werd nadrukkelijk in zijn afscheid betrokken en kreeg een drogisterijbon. Van de dames van VIOD 2 en 3 ontving Jouke een cadeaubon. Ook sponsor Durk van der Meulen bedankte Jouke voor zijn inzet voor het vrouwenvoetbal in Driezum/Wâlterswâld en bood een fotocollage aan. Zelfs zijn laatste speech als trainer duurde weer  erg lang. In een conference nam Jouke de toehoorders mee naar het jaar 2040. In een verzorgingshuis zit de oud-trainer in het clubblad van VIOD de rubriek ‘Andere Tijden…..’ te lezen. Dit keer ging het over het uitstapje van de VIOD vrouwen naar Heino. De bejaarde Jouke vroeg zich bij vele speelsters die op de foto stonden op humoristische wijze af wat er van hun geworden is. Zou die met die getrouwd zijn, hoe is het met het mooiste meisje van het team, zouden de kinderen van de speelsters van toen te herkennen zijn in de karaktertrekken van hun moeder enz. Na een onrustige nacht ging de reis de volgende dag naar Slagharen.  Hoewel de lucht dreigde met regen, bleef het droog en genoot iedereen met volle teugen.  In de bus werd de organisatie bedankt voor het schitterende weekend. Op de terugreis naar Driezum was het een stuk minder rumoerig dan de heenreis. De slotzin van Meneer Den Uil uit de fabeltjeskrant gold ook nu weer: ‘Oogjes dicht, snaveltjes toe, slaap lekker’.

Voor meer foto’s: zie  http://picasaweb.google.nl/DurkvdM/WeekendjeWegFotoSAM